Japon bahçesi, Japon geleneklerine göre düzenlenmiş bahçelere denir. Kişilere ait olabildiği gibi kamuya açık bir park olarak kullanılabilir. Bir tapınak, kale veya sarayın yanında olabilir. Japon bahçesi yapmak güzel sanatların bir dalıdır, ancak bu sanatı icra etmek için birden fazla bahçıvan ve yıllar gerekir.
Japon bahçeleri Çin’deki bahçe tasarımlarından esinlenerek geliştirilmiştir. Tam olarak ne zaman başladığı bilinmemektedir, ancak arkeolojik çalışmalarda 6. yüzyıldan kalma Japon bahçelerine rastlanmıştır. Belli başlı üç tip Japon bahçesi vardır:
Zen Budizm etkisiyle oluşan ve genellikle Budist tapınaklarının yanında bulunan bahçelerdir. Bu bahçelerde su kullanılmaz, bundan dolayı “kuru bahçe” de denir. Suyu temsil etmek üzere kum kullanılır. Bu tür bahçecilikte kayalar ve yosunlar yardımıyla doğanın soyutlaması yapılır.
2. Tsukiyama bahçeleri
Bu tip bahçeler klasik olarak Japon bahçesi diye bilinen türdekilerdir. Göl, küçük akarsular, küçük şelaleler, küçük tepeler, taş ve kayalar, çeşitli bitkiler yardımıyla bir kompozisyon yaratılır. Bu kompozisyon, kimi zaman Japonya veya Çin’deki bir coğrafi bölgeyi temsil eder, kimi zaman da bir edebi yapıtta anlatılan doğayı temsil eder. Bir şiirden esinlenerek yaratılmış Japon bahçeleri olduğu gibi bir Japon bahçesinden esinlenerek yazılmış şiirler de vardır.
3. Chaniwa bahçeleri
Çay seremonileri için tasarlanan bahçe türüdür. Çay evi içerir ve çay seremonisinin sadelik ilkesine göre düzenlenir.
Ayrıca başka Japon bahçesi türleri de vardır:
Kanshoh stili bahçe: Bir evden bakılmak üzere tasarlanır.
Havuz bahçeleri: Bir kayıktan seyretmek üzere tasarlanır.
Kaiyū-shiki: Bahçeyi çevreleyen bir yolda yürüyerek seyredilmesi için tasarlanır.
Japon bahçelerinin genel özellikleri:
Japon bahçesinin tasarımı
Küçük bir alanda göller, akarsular, dağlar, tepeler ve ormanlar temsil edilir. Genellikle bambu ormanlarını temsil eden bir bambuluk bulunur. Eğrelti otu ve yosun sık sık kullanılır. Bahçede düz çizgiler yoktur, yollar da dahil olmak üzere her şey kıvrımlı ve kavislidir. Bahçenin dördüncü boyutu zaman olmak üzere dört boyutlu bir tasarımı vardır. Bitkilerin yerleştirilmesi mevsimler göz önüne alınarak yapılır. Kullanılan bitkilerden Japon siyah çamı gibi tüm yıl yeşil kalanları olduğu gibi Japon ardıcı gibi sonbaharda kızaran ve kışın yapraklarını döken ağaçlar, yıllık bitkiler, yılın belli zamanı açan çiçekler, ilkbaharda açan kiraz ağaçları gibi unsurlar tasarımda planlanır. Bahçenin en güzel göründüğü noktalar vardır, buralara seyir terasları yapılır. Japon bahçelerinin bahçıvanları usta çırak ilişkisi ile yetişir ve bir Japon bahçesinin olgunlaşması onyıllar sürer.